In het algemeen is de arbeidsparticipatie van personen van Belgische origine hoger (73%) dan van personen van vreemde origine.
De Socio-economische Monitoring maakt duidelijk dat vrouwen van vreemde origine qua tewerkstelling met een dubbele ongelijkheid moeten afrekenen: het feit dat ze vrouw zijn én het feit dat ze een vreemde
origine hebben.
Het verschil in arbeidsparticipatie tussen een vrouw van vreemde origine en een man van vreemde origine (10%) is groter dan tussen een vrouw van Belgische origine en een man van Belgische origine (6%).
Parallel daarmee is het verschil in arbeidsparticipatie tussen een vrouw van vreemde origine en een vrouw van Belgische origine (27%) ook groter
dan tussen een man van vreemde origine en een man van
Belgische origine (23%).
De laatste jaren worden die verschillen kleiner, onder meer omdat het verschil in arbeidsparticipatie tussen mannen en vrouwen
in het algemeen terugloopt.
Ik weet nog niet of ik in België blijf na mijn studies. Op dit moment hou ik van het idee om hier mijn opleiding af te maken. We zien nog wel verder…
Studeren, uitgaan en uitslapen worden dagelijkse prik. Brussel wordt al snel een tweede thuis.
Ik ontmoet veel mensen en stuit ook op oude vrienden uit Frankrijk.
In 2015 was 49% van de migranten in België een vrouw. Tussen 1992 en 2009 waren er evenveel mannen als vrouwen onder de Franse migranten
in België. Sinds 2009 is het aantal Franse vrouwen gestegen in vergelijking met het aantal
Franse mannen. Voor andere nationaliteiten zijn de migratiestromen veel vrouwelijker, zoals voor sommige Oost-Europese landen (Rusland, Oekraïne).
Ik krijg mijn rijksregisternummer en mijn Belgische verblijfskaart nadat ik 17 euro verwerkingskosten heb betaald.
Na drie uur wachten wordt de procedure opgestart. Een politieagent zal in de loop van de maand langskomen om te controleren of ik wel degelijk op het opgegeven adres woon.
De ochtend daarna meld
ik me aan bij het vreemdelingenloket van
de gemeente Elsene.
Op de universiteit vragen ze me om me in te schrijven op de gemeente.
Geen probleem: via een Facebook-groep voor Franse studenten in Brussel, kom ik aan alle info die ik nodig heb.
De afspraak verloopt heel fijn. Diezelfde avond contacteren
ze me nog om
te bevestigen.
Ik heb wat tijd om de buurt te verkennen. De stad is mooi,
zelf de grijze wolken die samenpakken boven de Brusselse daken kunnen
mijn humeur niet verpesten.
Er staan veel zoekertjes online. Ik vind een adres dat perfect lijkt: op 15 minuten stappen van de faculteit, 450 euro alles inbegrepen, sympathieke en rustige huisgenoten. Ik neem meteen contact op en kan diezelfde namiddag nog
op bezoek.
De spreiding van de bevolking met een vreemde nationaliteit in ons land is heel variabel. Veel vreemdelingen wonen in de Brusselse agglomeratie. In sommige Brusselse gemeenten wonen zelfs bijna evenveel vreemdelingen als Belgen. Dat is bijvoorbeeld zo voor Sint-Gillis (48,2%), Elsene (47,6%)
en Etterbeek (45,8%).
Er is ook een rechtstreeks verband tussen waar immigranten zich vestigen en plaatsen waar bepaalde nationaliteiten al decennialang verblijven. Zo wonen er heel veel mensen uit de buurlanden in de grensgebieden.
De gemeenten langs de Nederlandse,
Duitse en Franse grens zijn erg in trek
bij Nederlanders, Duitsers en Fransen.
Ik mag enkele dagen logeren bij mijn nicht die al drie jaar in Brussel woont en werkt.
De tijd om een kot te zoeken.
Anderhalf uur en enkele euro’s later ben ik er al. Brussel is toegankelijk en cooler volgens mijn vrienden die ervoor kozen hier
te komen studeren.
De Fransen stonden lange tijd bovenaan het klassement van internationale immigraties naar België. Sinds 2014 moeten ze de Roemenen laten voorgaan. In 2015 waren er 14 964 Roemeense immigraties tegenover 14 692 Franse immigraties.
Legale immigratie naar België in 2015 volgens nationaliteit
In 2014 telden we ongeveer 30 000 aanvragen voor een visum voor lang verblijf voor België. Een derde van die aanvragen ging om studentenvisa. 79% van die visumaanvragen werden toegekend, goed voor een totaal van 7 449 studentenvisa die voor België werden afgeleverd aan burgers van buiten de EU. In het Franstalige hoger onderwijs is 1 student op 5 geen Belg. De studenten uit een EU-land zijn met drie keer meer dan de studenten uit landen van buiten de EU. De meeste vreemde studenten zijn Fransen (1 op 2)
Bron: Observatoire de l’Enseignement supérieur
Op mijn twintigste slaag ik in de ingangsproeven voor een architectuurschool in Parijs en in Brussel. Bij mijn ouders in Parijs blijven zie ik niet meer zitten, ik wil er graag tussenuit! Ik ga
voor Brussel.
Vandaag ontving ik een postpakket van mijn man. Daarin een volledig dossier voor mijn aanvraag tot gezinshereniging en uitleg over hoe ik uit Somalië kan vertrekken met mijn dochter.
In België zijn de asielstromen minder groot dan de andere immigratiestromen. In 2015 werden 133.085 internationale immigraties geregistreerd en telden we 38.990 asielzoekers.
De verhouding tussen die twee indicatoren ligt op 3 asielzoekers voor 10 immigraties. De immigratie in België wordt trouwens gedomineerd door burgers uit de EU-28 (66%). Wereldwijd is de migratie tussen landen van het Noorden goed voor 28% van alle migratiebewegingen.De focus ligt vaak op migratiebewegingen van ontwikkelingslanden naar westerse landen. Daardoor vergeten we soms dat de stromen tussen de landen van het Zuiden even groot zijn dan de stromen van het Zuiden naar het Noorden. In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, maken de migraties van het Zuiden naar het Noorden maar 33% uit van
alle migratiebewegingen in de wereld. Naast asiel komen migranten uit landen van buiten de EU naar België om heel wat andere redenen zoals gezinshereniging, studies of werk.
Asiel is een vorm van internationale bescherming die wordt gegeven aan mensen die ze aanvragen en die voldoen aan de criteria van de Conventie van Genève. Die criteria gelden voor personen die vervolging vrezen wegens hun ras, godsdienst, nationaliteit, het behoren tot een bepaalde sociale groep of hun politieke overtuiging. Een asielzoeker is dus iemand die het statuut van vluchteling wil bekomen of die wil genieten van subsidiaire bescherming.
De criteria voor vervolging zijn ruimer dan louter verbonden
aan situaties van geweld of oorlog. Zo kunnen de seksuele geaardheid of de vrees voor genitale mutilatie in sommige landen beschouwd worden als criteria voor vervolging. Dat verklaart mee waarom we hogere erkenningscijfers
vaststellen bij vrouwen uit Guinee of Somalië.
We moeten op de Belgische ambassade in Nairobi in
Kenia zien te geraken.
Gedaan met de angst voor milities, het geweld en de dreiging om besneden te worden.
Gezinshereniging refereert naar het recht op een gezinsleven. Wie in België verblijft en een gezinslid in het buitenland heeft (partner, kind, ouder), kan dat gezinslid onder bepaalde voorwaarden naar België
laten komen.
Gemiddeld hebben 65% van de beslissingen die in 2015 zijn genomen – positief of negatief – over visumaanvragen voor gezinshereniging betrekking op vrouwen.
Ik verkoop mijn laatste juwelen om een ticket naar Kenia te kopen. Pokkeduur maar we hebben geen andere keuze…
In de Belgische ambassade
geef ik onze papieren af en
ook het dossier dat mijn man heeft voorbereid.
Er lijkt geen eind te komen aan de procedure. Maandenlang ga ik elke week naar de ambassade met mijn dochter om te zien hoe mijn dossier opschiet. Bovendien moeten we met een DNA-attest de band tussen mijn dochter en haar vader bewijzen.
Op een dag loopt de procedure eindelijk af. De ambtenaar geeft ons onze visa en ik koop meteen twee vliegtickets.
In absolute cijfers worden er meer visa aan vrouwen afgeleverd omdat ze met meer zijn die ze aanvragen. Toch zijn er geen significante verschillen in de behandeling van de aanvraag in functie van het geslacht: zowel de verhouding positieve beslissingen als de behandelingsduur van de visumaanvraag lopen gelijk voor mannen en vrouwen. De behandelingsduur varieert daarentegen sterk in functie van de nationaliteit van de begunstigde.
Twee weken later stijgen
we op richting België.
Bestemming Brussel.
Na alle veiligheidscontroles
zie ik eindelijk mijn man terug.
Het is eeuwen geleden dat we mekaar nog zagen.
Ik huil in zijn armen,
eindelijk zijn we veilig.
De dag daarna gaan we naar de gemeente. We hebben een afspraak om ons er officieel in te schrijven.
Enkele dagen later klopt de politie op onze deur. Ik ben bang. Ik weet niet wat er gebeurt. Mijn man stelt me gerust : de politie is er gewoon om na te gaan of we wel op het adres wonen dat we hebben opgegeven.
Nu is alles in orde. Ik moet nu ook werk beginnen zoeken. Dat wordt moeilijker dan gedacht… Er zijn maar weinig werkgevers geïnteresseerd in mijn profiel.
In het algemeen is de arbeidsparticipatie van personen van Belgische origine hoger (73%) dan van personen van vreemde origine.
De Socio-economische Monitoring maakt duidelijk dat vrouwen van vreemde origine qua tewerkstelling met een dubbele ongelijkheid moeten afrekenen: het feit dat ze vrouw zijn én het feit dat ze een vreemde
origine hebben.
Het verschil in arbeidsparticipatie tussen een vrouw van vreemde origine en een man van vreemde origine (10%) is groter dan tussen een vrouw van Belgische origine en een man van Belgische origine (6%).
Parallel daarmee is het verschil in arbeidsparticipatie tussen een vrouw van vreemde origine en een vrouw van Belgische origine (27%) ook groter
dan tussen een man van vreemde origine en een man van
Belgische origine (23%).
De laatste jaren worden die verschillen kleiner, onder meer omdat het verschil in arbeidsparticipatie tussen mannen en vrouwen
in het algemeen terugloopt.